Dzień dobry w czwartek .

1.Zabawa na powitanie:

Rodzic z dzieckiem naprzeciw siebie ale nie trzymają się za ręce:

                 Bardzo pięknie witam nas    (ukłon)

Na zabawę nadszedł czas

W prawo krok, w lewo krok

Potem obrót, uścisk rąk.

Już rączkami klap, klap, klap

Już nóżkami kłap, kłap, kłap

W prawo krok, w lewo krok

Potem obrót, uścisk rąk.

2.Słuchanie opowiadania w oparciu o historyjkę obrazkową „ Od cebulki do kwiatka”.

(historyjkę można wydrukować i porozcinać obrazki) podczas czytania prezentować kolejne obrazki historyjki.

Opowiem Ci historię o cebulce…

Była sobie cebulka, całkiem mała. Jesienią, kiedy liście na drzewach zaczęły żółknąć cebulka została zakopana do ziemi. Wcale się nie martwiła. Jadła, piła (bo cebulki potrafią jeść i pić nawet pod ziemią), a nawet troszeczkę urosła. Potem zrobiło się zimno, na ziemię spadły liście, a jeszcze później śnieg. Cebulka wcale się nie martwiła, tylko zasnęła. Spała długo, długo. Pewnego razu coś ją obudziło, robiło się coraz cieplej. Świeciło słońce a później spadł deszcz. Twarda ziemia stawała się coraz bardziej miękka i wilgotna. Znowu można było jeść i pić, a w dodatku coś strasznie ciągnęło cebulkę do góry. Nie mogła od razu cała wyjść z pod ziemi, ale wysunęła swój rożek. Rożek wydłużał się jak antena, aż ujrzał świat, zazielenił się i wypuścił liście… A na końcu miał pączek. Któregoś dnia, gdy słońce przygrzewało naprawdę mocno, pączek zaczerwienił się i rozchylił. I okazało się, że na świecie pojawił się piękny czerwony tulipan!

3.Omawiamy z dzieckiem jeszcze raz kolejne obrazki historyjki, po czym mieszamy

obrazki i prosimy, aby dziecko ułożyło je samodzielnie.

4.Kwiaty rosną – zabawa wyprostna (powtarzamy kilka razy).

Dziecko i rodzic próbują wyobrazić sobie że są cebulkami z których wyrosną piękne kwiaty. Kucają i powoli wstają ze złożonymi przed sobą dłońmi, które na koniec podnoszą do góry i rozchylają na boki, naśladując rozkwitające kwiaty.

5.Budowa tulipana.

Omówienie budowy kwiatka -rodzic wskazuje i nazywa: korzenie, cebulkę, łodygę, liście i kwiat. Można posłużyć się wierszykiem A.Bober:

Wszystko zaczyna się od korzenia,

który w pełni przykrywa ziemia.

Z niego wyrasta długa łodyga,

która na sobie listeczki dźwiga.

Z końca łodygi wyrasta kwiat,

który swym pięknem ozdabia świat!

6.Potem dziecko  wskazuje na ilustracji te części rośliny , o które poprosi rodzic.

7.A co dziś plastycznie?

Proponuję wykonanie kwiatków z tego co na pewno macie Państwo w domu.