Witam. W tym tygodniu tematem naszych zabaw będzie majowa łąka. 

Do pobrania - wersja PDF

Zajęcia 1.

Temat:  Barwa ochronna.

• Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Żabie łapki.

Zabawę przeprowadzamy w parach, stoimy naprzeciwko siebie i powtarzamy tekst, ilustrując go ruchem.                                                                                               

Dwie zielone małe żabki,

tak nad stawem grają w łapki:

 jedną łapką                                                      podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,

 klap, klap, klap.                                               uderzają o prawą dłoń partnera,

 Drugą łapką                                                     podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,

 klap, klap, klap.                                               uderzają o lewą dłoń partnera,

 Potem dwiema                                               podnoszą obie ręce ugięte w łokciach,

 klap, klap, klap.                                               uderzają w obie dłonie partnera,

Ty, bocianie                                                      przykucają i grożą bocianowi, poruszając wskazującym palcem. 

 nas nie łap!                       

• Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego.

Książka z obrazkami (s. 74–77).

       Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego. 

– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła.

– Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie.

Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! 

      Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych  tak samo zielone jak żabka.

„To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny. O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka.

– Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.

– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.

„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.

 – Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała.

         Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.

 – Jest! Widzę cię, motylku! Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie.

– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.

– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące.

Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć  żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.

– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.

– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów. – Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze. Żabka i konik polny też.

        Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka.

Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki.

Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu.

– Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła.

A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

• Rozmowa na temat opowiadania.  

 − W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?

 − Co to jest barwa ochronna?

Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.

• Ćwiczenia na spostrzegawczość – wykorzystując ilustrację z książki proponuję pobawić się np. w przeliczanie,  szukanie określonych owadów, kwiatów.

- Wskaż gdzie znajduje się …..?

- Policz ile jest ….?  

• Karta pracy, cz. 4, s. 36−37.

Oglądanie obrazka. Określanie, co dzieje się na łące w maju. Oglądanie zdjęć zwierząt, nazywanie ich. Dzielenie nazw na sylaby, głoski, określanie pierwszych głosek. Z  tym obrazkiem jak powyżej można pobawić się w spostrzeganie.

• Praca plastyczna -  Łąka.

Dzieci zainspirowane ilustracjami przedstawiającymi łąkę mogą spróbować narysować swoją propozycję łąki wykorzystując do tego kredki lub farby.

Zajęcie 2.

Temat: Wiosenne przebudzenie.

• Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.

Wiosną i latem się pojawia, kiedy ranek nastaje

 jej kropelki są na kwiatkach, listkach i na trawie. (rosa)

Na niebie jej barwy pięknie się mienią,

jak most ogromny łączy niebo z ziemią. (tęcza)

Błyszczący na jej plecach płaszczyk czerwony,

 czarnymi kropkami pięknie ozdobiony. (biedronka)

Rozciąga policzki jak woreczki małe.

 Zimowe zapasy przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy, gromadzi je w norze.

Ma miłe futerko, znacie go może? (chomik)

Ma barwne skrzydła, fruwa nad łąką

i bardzo lubi, gdy świeci słonko. (motyl)

 Jak się ten owad nazywa? Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary, kopiec wielki buduje.  (mrówka)

• Karta pracy, cz. 4, s. 38.

Opowiadanie o cyklu rozwojowym motyla. Numerowanie kolejnych obrazków za pomocą kropek (lub liczb). Oglądanie zdjęć motyli. Słuchanie ich nazw. Opowiadanie o najciekawszym motylu.

• Karta pracy cz. 4, s. 39.

Nazywanie zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Otaczanie pętlą owadów. Dokańczanie rysunku motyla według wzoru.

Zajęcie 3.

Temat: Wiosna na łące.

• Słuchanie piosenki Wiosna na łące (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).  

https://drive.google.com/file/d/1OmvQxy3ZzRW_SFd4cUELUYOAusiX_cjH/view?usp=sharing

I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna  

w kwiecistej sukience,  

budzi maki i stokrotki, 

 jaskry i kaczeńce.

 Ref.: Ptaki trele wyśpiewują, 

 świeci ciepłe słońce,  

w rosie kąpią się biedronki.  

Wiosna już na łące!

 II. Świerszcz zielone stroi skrzypce, 

 da dziś pierwszy koncert.  

Tańczą pszczoły i motyle,  

żabki i chrabąszcze.

 Ref.: Ptaki…

III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,  

tańczą i śpiewają, 

 nawet krecik wyszedł z norki,  

z myszką pląsa żwawo.

 Ref.: Ptaki…

• Rozmowa na temat tekstu piosenki.

 − Kto przybył na łąkę?

− Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?

  •  Zabawy z sześcianem.

• Przypomnienie cech kwadratu.

− Nakreśl w powietrzu kształt kwadratu.

− Jakie są boki kwadratu?

 • Karta pracy, cz. 4, s. 40.

Zapoznanie z wyglądem sześcianów. Określanie różnic i podobieństw między nimi.

Oglądanie rozłożonego sześcianu – jego siatki. Liczenie kwadratów. Rysowanie na każdej ścianie innego owada. Oglądanie obrazków sześcianu w różnym położeniu. 

• Zabawy z sześcianem – kostką.     

Dziecko rzuca kostką i wykonują tyle czynności podanych przez R., ile oczek (lub jaką liczbę) wyrzucono na kostce. Czynności to: podskoki, skłony, przysiady, okrzyki…

− Dziecko rzuca kostką i podaje liczbę większą (lub mniejszą) o jeden w stosunku do liczby oczek wyrzuconych na kostce. Na zakończenie dzieci przypominają, kształt jakiej bryły ma kostka.